Van oost naar west, dwars door Vlaanderen, liep eertijds de Romeinse heerbaan van Maastricht via Tongeren en Tienen naar Kassel. Hij maakte deel uit van het grote en complexe netwerk van (water)wegen, dat Rome verbond met de verste uithoeken van het Romeinse rijk. Het tracé ervan was een deel van de verbinding tussen Keulen en Boulogne-sur-Mer via Maastricht, Tongeren (hoofdstad van de Tungri), Tienen, Elewijt, Velzeke en Kassel (hoofdstad van de Menapii). Deze weg werd wellicht aangelegd tijdens de regering van keizer Augustus en kende een bewogen geschiedenis. Deze geschiedenis eindigde niet met de val van het West-Romeinse Rijk, maar duurde voort  tot in de 19de eeuw.

Wegen zorgen voor een bepaalde dynamiek. Zo lang die dynamiek in lijn is met de menselijke behoeften, zullen zij in gebruik blijven. De uitdrukking ‘Alle wegen leiden naar Rome’ toont bovendien aan dat de steden die langs de wegen waren gelegen, of hun eindbestemming waren, in hun continuïteit een cruciale rol speelden. Die continuïteit is echter niet gegarandeerd. Vele Romeinse wegen werden in de loop der eeuwen reeds uitgewist. Tot in de 18e eeuw bleven grote wegen vaak onverhard. Zelfs al blijft men tijdens de middeleeuwen verder gebruik maken van bepaalde Romeinse wegen voor handel, transport en verkeer, dan nog kunnen zij in onbruik geraakten waardoor op het einde hooguit nog wat onverharde wandelpaden of karrensporen resten.