Kortrijk, dat wij vooral dankzij de Guldensporenslag en zijn middeleeuwse monumenten kennen,  was tijdens de Romeinse periode een welvarende vicus aan de Leie op het kruispunt van twee Romeinse heirbanen, met name deze tussen Kassel en Tongeren en deze tussen Doornik en Oudenburg. de naam van de nederzetting Cortoriacum dateert van de laat-Romeinse tijd. In de Notitia Dignitatum wordt de infanterie-eenheid  van de de zogenaamde Cortoriacenses vermeld.  Zij waren samen met de Tungrecani verantwoordelijk voor de bewaking van de Romeinse heerbaan tussen Tongeren en Kortrijk. Van de nederzetting hebben echter weinig archeologische restanten de geschiedenis hebben overleefd. Ter hoogte van de Langemeersstraat en de Romeinselaan situeerde zich een Romeins grafveld van de 1ste- tot begin 3de eeuw na Christus.  In 2006 vonden de archeologen resten van aanlegsteigers van een rivierhaven terug. Die zou in gebruik geweest zijn tussen het midden van de eerste eeuw en het derde kwart van de derde eeuw.