Op de vruchtbare lössgronden langs de Romeinse weg onderging het bewoningspatroon  kort na het midden van de 1^ste eeuw  een duidelijke verandering die gepaard ging met de verschijning van de typische Romeinse villa’s. Deze voltrok zich samen met de permanente aanwezigheid van het Romeinse leger aan de Rijn-limes, het ontstaan van stedelijke en landelijke centra en de nieuwe ontwikkelingen in de landbouw.

De landbouwbedrijven waren niet zomaar in het landschap ingeplant. De antieke agronomen hechtten veel belang aan de nabijheid van een belangrijke stad, een rivier of een goede weg. Daarin lagen immers de mogelijkheden vervat om de productieoverschotten te verhandelen. In de organisatie van de voedselaanvoer uit de achterliggende landbouwgebieden speelden de Romeinse wegen dus samen met het Romeinse kadaster een belangrijke rol. De Romeinse weg van Kassel via Tongeren naar Keulen was zo een weg. De landbouwwinningen waren daarmee verbonden via de diverticula. Dat zijn zogenaamde secundaire wegen, hier vermoedelijk private landwegen.