In ‘Le strade romane nel Belgio’ verwees J. Breuer in 1938 naar de talrijke tumuli die langs de Romeinse wegen in de civitas Tungrorum waren opgericht. Met de komst van de Romeinen hadden de grafgebruiken van de inheemse bevolking, en in het bijzonder de grafmonumenten, geleidelijk een heel ander uitzicht gekregen. De grondei­ge­naars die erin slaagden een bepaalde wel­stand op te bouwen bouwden niet alleen luxueuze villa's, maar richtten in Haspengouw en elders in de civitas Tungrorum vanaf het einde van de 1^ste eeuw en in de loop van de 2^de eeuw talrijke tumuli met rijke grafinhouden op. Zij zijn een bijzondere vorm van grafarchitectuur, die typisch is voor het platteland. Zij liggen meestal langs of in de nabijheid van de Romeinse wegen, geïsoleerd of in groepjes van twee of drie. Voor het ogenblik zijn meer dan 150 dergelijke tumulusgraven gekend. Hun afmetingen waren bij momenten indrukwekkend. De grootsten bereikten een hoogte van 8 tot 15 meter en een diameter van meer dan 25 meter. Sommige grafheuvels, zoals de tumulus van Tienen ‑ Avendoren, Berlingen of Sint‑­Hui­brechts‑Hern bevatten zelfs prachtige en kunstzinnige voorwerpen. Maar ook de meer bescheiden tumuli zoals deze van Gutschoven en Hoepertingen geven een fraai beeld van de welstand die deze grootgrondbezitters wisten op te bouwen.

Hier kan je alle tumuli terug vinden die zich langs de weg Tienen - Tongeren - Maastricht bevonden.