Een koninklijke weg

Na de val van het West-Romeinse Rijk in 476 n.C. bleef de Romeinse weg die van Keulen via Maastricht en Tongeren naar Boulogne-sur-Mer liep verder in gebruik. De middeleeuwse teksten verwijzen daar naar. Vermoedelijk tussen 1066 en 1088 schreef Jocundus (ca. 1030 – ca. 1090) een biografie over Sint-Servaas : ‘Actus Sancti Servatii’. Die 'Handelingen' bestonden uit een vita of levensbeschrijving en Miracula of wonderen. In die vita wordt de weg tussen Keulen en Tongeren koninklijk genoemd:

“En deze stad lag aan een weg die de koninklijke wordt genoemd. Deze weg leidt van koninkrijk naar koninkrijk over de hele wereld. Zoals we hebben horen zeggen werd hij op bevel van keizer Augustus ten tijde van de geboorte van Christus onze Zaligmaker gebouwd. Dat is ook schriftelijk overgeleverd. Aan de oostzijde van de kerk stroomde de Maas, een van onze grootste en voornaamste rivieren, aan de zuidkant een andere, kleinere rivier. De genoemde weg was de verkeersader voor allen die van het rijk der Franken naar de Saksen of andere volken wilden gaan.”

Het is al opmerkelijk dat een middeleeuwse bron verwijst naar de regering van keizer Augustus voor de aanleg van de Romeinse weg. Mocht hij langdurig verwaarloosd geweest zijn, dan was er nooit sprake geweest van een koninklijke weg die van koninkrijk naar koninkrijk leidt.

Meer informatie hierover vindt de lezer in Robert Nouwen, De Romeinse heerbaan. De oudste weg door de Lage Landen, Sterck & De Vreese, 2021.

Tekst en vertaling bij J. Goosens, 2001, 19.