In december 1893 stelde Louis Couperus aan zijn uitgever L.J. Veen voor zijn reisimpressies te bundelen. Die bundel werd in 1894 gepubliceerd. In de zesde brief schreef Louis Couperus over de 'Via Appia', vervuld met melancholie door de eenzaamheid van het landschap met antieke ruïnes, een herder, boerinnen en soldaten.

De Via Appia en haar monumenten werd een doel voor reizigers van alle tijden zoals Johann Wolfgang von Goethe, Lord Byron en Louis Couperus die tijdens hun Grand tour Rome aandeden. Johann Wolfgang von Goethe was op 11 november 1786 over de Via Appia naar het rotondegraf van Caecilia Metella gewandeld.

Over het gebruik van de naam Chaussée Brunehaut schreef Nicolas Bergier, (1567-1623) een kritische notitie in in het 26ste hoofdstuk 'De l’histoire fabuleuse des Chaussées de Brunehault en la Gaule Belgique' van zijn Histoire des Grands Chemins de l’Empire Romain. Het werk verscheen in 1622 in Parijs verscheen. In de heruitgave van 1728 werd voor de eerste maal een grafische reproductie van de Peutingerkaart toegevoegd.

In Hasselt staat een gedenkteken voor de twaalfde-eeuwse dichter Hendrik van Veldeke. Zoals zijn naam zegt, werd hij geboren te Veldeke, een gehucht op het grondgebied van Hasselt. Hij is de eerste volkstalige schrijver van de Lage Landen die we bij naam kennen. In de verzen van de Sint-Servatius-legende bezong hij niet alleen het internationale karakter van Maastricht, maar maakte hij tegelijk melding van de weg tussen Keulen en Tongeren (Voer Colne ende voer Tongheren). 

Vermoedelijk tussen 1066 en 1088 schreef schreef Jocundus (ca. 1030 - ca. 1090)  een biografie over Sint-Servaas : ‘Actus Sancti Servatii’. Die 'Handelingen' bestonden uit een Vita of levensbeschrijving en Miracula of wonderen. Daarin noemt Jocundus de weg tussen Keulen en Tongeren 'koninklijk':

Voor de keizerlijke beambten was de postdienst van de overheid een levensbelangrijk communicatiemiddel. Daarover schrijft de vroeg-Byzantijnse historicus Procopius het volgende:

Over de Via Appia:

Een impressie van een reis naar Trier en de Moezelstreek vind je in Ausonius’ Mosella. Het is weliswaar geen reisverslag in de echte zin van het woord, maar het geeft wel een zeker idee. In de eerste verzen beschrijft de dichter uit Bordeaux enkele etappes van zijn tocht:

De wereld wordt met de dag bekender, beter bebouwd en beschaafder.

De Romeinse wegen vertonen naar gelang hun belang een grote diversiteit. De landmeter Siculus Flaccus deelde de wegen tijdens de 1ste eeuw n.C. in drie categorieën in, met name de viae publicae, de viae vicinales en de viae privatae. Siculus Flaccus schreef hierover een fundamentele tekst die een duidelijke hiërarchie binnen de wegen vastlegt en tegelijk de verantwoordelijken voor de aanleg en het onderhoud ervan aanduidt.

Ter herdenking van de opening van de Via Domitiana schreef Statius tijdens de zomer van het jaar 95 n. Chr. een lofzang. De volgende passus gaat over de aanleg van deze weg:

Strabo, de Griekse geograaf en tijdgenoot van Augustus, vermeldt in een notitie hoe de omvangrijke wegenaanleg van Agrippa in de Tres Galliae er uit zag en waarom hij Lyon als voornaamste knooppunt koos.